Heb je ooit de gelegenheid gehad om de zo geheten ‘tall ships’ te zien, replica’s van voorbijgegane jaren toen commerciële zeilschepen de zeeën beheersten? In de voorgaande jaren heb ik het voorrecht gehad om deze schepen van dichtbij te zien, hier in Den Helder. Ze zijn werkelijk indrukwekkend!
Het deed mij denken aan het ‘oude lied’ van Piet Veerman: sailin’ home across the ocean
sailin’ home we’re going to be free. Sommige van jullie zijn misschien zeilers die van hun vroegere werk, nu hun baan hebben kunnen maken, nu jullie tijd besteden aan boord van een schip, zeilen op de wind, waar hij ook heen gaat. Anderen onder ons wensen misschien om alles achter te laten, om weg te komen van het al, het zeil te hijsen en te zeilen richting de horizon. Maar, zeilen vergt een hoop werk, kennis van de wind, golven en deining van de zee, stroming op het meer, en een ‘hoop geluk’ de juiste wind in de zeilen te krijgen. Toch kan de zee onvoorspelbaar zijn, rustig zeilen is niet altijd mogelijk. Het water kan kalm zijn met blauwe luchten erboven en flink wat zon, maar binnen een paar minuten kan het allemaal anders liggen en een storm kan de kop opsteken. Ook in het leven, niet waar?
En Paulus kreeg in de nacht een gezicht; er stond een Macedonisch man, die hem toeriep: Steek over naar Macedonië en help ons. Toen hij het gezicht gezien had, zochten wij dadelijk gelegenheid om naar Macedonië te vertrekken, daar wij eruit opmaakten, dat God ons had geroepen om hun het evangelie te verkondigen. En van Troas afgevaren, koersten wij recht op Samotrake aan en de volgende dag naar Neapolis; en vandaar naar Filippi, dat de eerste stad is van dit deel van Macedonië, een (Romeinse) kolonie. En wij vertoefden enkele dagen in die stad. En op de sabbatdag gingen wij de poort uit, de rivier langs, waar wij verwachtten, dat een gebedsplaats zou zijn; en nedergezeten, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren. En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster uit de stad Tyatira, die God vereerde, hoorde toe, en de Here opende haar hart, zodat zij aandacht schonk aan hetgeen door Paulus gezegd werd. En toen zij gedoopt was en haar huis, nodigde zij ons, zeggende: Indien gij van oordeel zijt, dat ik de Here getrouw ben, neemt dan uw intrek in mijn huis. En zij drong ons ertoe. ~Handelingen 16:9-15
In dit Schriftgedeelte lijkt het dat Paulus een beetje gefrustreerd over kan komen. In zijn poging ‘te zeilen richting de horizon’, in de Macedonische regio. Hij weet dat hij moet (blijven) gaan, maar de Heilige Geest lijkt een geheel ander plan voor hem te hebben. We pakken dit verhaal op ion het midden van de nacht, wanneer hij een visioen krijgt met de instructie om naar Macedonië te gaan. Dit visioen mag misschien een droom lijken, wellicht een innerlijke stem of zou het God zijn die tegen hem spreekt door een man? God communiceert op verschillende manieren met ons, als we maar bereid zijn te luisteren.
Zelfs al lijkt het dat Paulus niet een directe richting lijkt te gaan of te hebben, blijft hij in contact met zijn Navigator.
Hij blijft open staan voor Gods Woord, gesproken of geschreven, en gehoorzaamd als hij een bepaalde richting in word gestuurd. De volgende dag reist hij dan ook direct af en via diverse plaatsen, bereikt hij zijn eerste bestemming Filippi in Macedonië.
Ongeacht de reis die we maken, of we nu reizen over land of over de wateren in het leven, is het beste besluit om te blijven luisteren naar de Navigator. Wat voor soort reiziger we ook zijn, we moeten nooit onderschatten de reis die voor ons ligt en dit bij God te brengen in gebed en geloof. Door gebed is Hij aanwezig bij ons en geeft Hij richting aan het leven, Hij helpt ons de grootste stormen te overwinnen en is Hij bij ons als alles ‘gladjes verloopt’. Wanneer we niet eerst Hem zoeken, welke reis we ook ondernemen in het leven, is op weg gaan naar een reis van mogelijk gevaar en rampspoed.
In Mattheüs 6:33 staat geschreven:
Zoek eerst Gods koninkrijk en zijn gerechtigheid, dan krijgt u al het andere erbij.
Wanneer we op reis gaan, en dan met name op een zeilboot (van het leven), bekijken we toch ook eerst de route kaart, de mogelijke gaveren van diepten en ondiepten, de windrichting en de kracht ervan? We zetten een route uit en navigeren op het kompas.
Zo mag ons leven er ook uitzien: We zoeken eerst Gods koninkrijk en Zijn gerechtigheid en al het overige (wat we nodig hebben!) krijgen we er bovendien bij!
Moge de Here zegenen op de reis van uw leven, indien u Hem er bij betrekt zal Hij zorgen voor een behouden aankomt, al kan het nog zo stormen!
Evangelisatie door middel van het voeren van de vlag “Geloof, Hoop & Liefde”, naar 1 Korinthiërs 13:13:
“In een scheepje over zee, vaar je mee vaar je mee….“, schoot me door het hoofd terwijl we heftig op en neer bewogen door de golven midden op de Waddenzee ergens tussen Harlingen en Texel. De boot was niet veel groter, stel ik me voor, dan die van Jezus‘ vrienden en ik kan me ineens levendig voorstellen hoe bang zij geweest moesten zijn toen met die plotselinge storm op het meer.
We zijn nu ook te vinden op FaceBook:
Was ik nu maar een zeilboot,
